واقعیت مجازی
“واقعیت مجازی” (VR) یک فناوری شبیهسازی کامپیوتری جدید است که امکان قرار دادن یک شخص در یک محیط مصنوعی سهبعدی (3D) با استفاده از دستگاههای الکترونیکی ویژه مانند عینک و دستکشهایی با سنسورها را برای تعامل ایجاد میکند. در این محیط مصنوعی شبیهسازی شده، کاربر میتواند تجربهای واقعی را احساس کند.
در VR، شخص میتواند به سمت بالا، پایین یا به هر جهت دیگری از طریق عینکهای ویژه نگاه کند، تا به انگار که واقعاً در آنجا حضور دارد. در واقع، امروزه واقعیت مجازی به عنوان واقعیتی تعریف میشود که توسط یک کامپیوتر تولید میشود. واقعیت شبیهسازی شده، دنیای مصنوعیای است که کاربر میتواند با تجهیزات فنی مناسب خود را در آن قرار دهد.
به عبارت دیگر، این فناوری با قرار دادن کاربر در داخل تجربه عمل میکند. به جای دیدن یک صفحهی صفحهای جلوی خود، کاربران با یک دنیای سهبعدی تعامل میکنند و در آن غرق میشوند.
VR چگونه کار میکند؟
اصطلاح واقعیت مجازی از دو کلمه “واقعی” و “مجازی” تشکیل شده است. به طور ساده، VR تجربهای واقعی یا به طور دقیقتر، تجربهای نزدیک به واقعیت را برای افراد در یک فضای مصنوعی با استفاده از فناوری شبیهسازی ایجاد میکند. این تجربه باعث میشود که فرد با یک فضای مصنوعی تعامل داشته باشد.
فناوری واقعیت مجازی یک دنیای مجازی را برای کاربران ایجاد میکند که از تجهیزات سختافزاری مانند عینکهای ویژه، هدفون و دستکشها استفاده میکنند و تجربهای واقعی برای آنها ایجاد میکند. با این روش، کاربر میتواند دنیای مجازی را از درون ببیند و با آن تعامل داشته باشد.
تفاوت VR و AR
واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) دو روی یک سکه هستند. واقعیت افزوده اشیاء مصنوعی را در محیط واقعی شبیهسازی میکند، در حالی که VR یک محیط مصنوعی برای سکونت ایجاد میکند.
در واقعیت افزوده، کامپیوتر از سنسورها و الگوریتمها برای تعیین موقعیت و جهت دوربین استفاده میکند. به طور ساده، در AR، بخشی از اطلاعاتی که کاربر دریافت میکند، در دنیای واقعی وجود دارد و بخشی از آن توسط کامپیوتر ایجاد میشود.
در VR، به جای قرار دادن یک دوربین واقعی در یک محیط فیزیکی، موقعیت چشم کاربر در محیط شبیهسازی شده قرار دارد. اگر سر کاربر بچرخد، گرافیک بهمنظور واکنش بهطور متناسب عمل خواهد کرد.
به جای ترکیب اشیاء یک محیط مجازی و یک صحنه واقعی، فناوری VR یک دنیای تعاملی و به قدری واقعی برای فرد ایجاد میکند که کاربر متقاعد میشود که واقعاً در آن مکان حضور دارد.
یک تفاوت اساسی بین این دو فناوری این است که VR به تجهیزات خود نیاز دارد، اما AR میتواند با استفاده از ابزارهای سادهتر مانند نرمافزارهایی که بر روی تبلتها و گوشیهای هوشمند نصب میشوند و ویژگیهای واقعیت افزوده را اضافه میکنند.
با نصب این نرمافزارها، تصاویر توسط دوربین گوشی هوشمند و سنسورهای دیگر مانند میکروفون به عنوان ورودی به نرمافزار واقعیت افزوده دریافت میشوند.
سپس، پردازش تصویر انجام میشود و به تناسب، اطلاعات دیجیتالی که ممکن است تصاویر، صدا یا موارد دیگر باشد، به خروجی تبدیل میشوند که میتواند به کاربر ارائه شود. همانطور که میدانید، AR و VR هر دو بر اساس تصاویر تولیدشده توسط کامپیوتر ایجاد میشوند.
ما در این مقاله سعی کردیم موضوع واقعیت مجازی را تا حد امکان با زبان فارسی و روان برای شما توضیح دهیم و امیدواریم مطالب برای شما مفید واقع شده باشند. چنانچه مشکل و یا سوالی دارید می توانید با پر کردن فرم مشاوره رایگان آن را برطرف کنید و یا با مراجعه به صفحه تماس با ما در کمترین زمان ممکن با مشاورین گروه آرشیو در تماس باشید.